Komisja Europejska opublikowała w piątek 26 sierpnia br. wyniki zewnętrznego badania rynku na temat praktyk dystrybucyjnych stosowanych przez hotele w UE. Badanie, przeprowadzone w 2021 r., dotyczyło lat 2017–2021. Skoncentrowano się w nim na reprezentatywnej próbie sześciu państw członkowskich (Austria, Belgia, Cypr, Polska, Hiszpania i Szwecja).

Badanie miało na celu:

uzyskanie aktualnych informacji na temat praktyk dystrybucyjnych stosowanych przez hotele w nawiązaniu do podobnego działania obserwacyjnego przeprowadzonego przez Europejską Sieć Konkurencji (ECN) w 2016 roku;

ustalenie, czy praktyki dystrybucyjne stosowane przez hotele różnią się w poszczególnych państwach członkowskich;

określenie ewentualnych zmian, jakie zaszły w praktykach dystrybucyjnych stosowanych przez hotele w porównaniu z wynikami działania obserwacyjnego ECN z 2016 r.;

sprawdzenie, czy przepisy zakazujące stosowania szerokich i wąskich klauzul najwyższego uprzywilejowania przez internetowych pośredników turystycznych w Austrii i Belgii doprowadziły do zmian w praktykach dystrybucyjnych hoteli w tych państwach członkowskich. Klauzule

najwyższego uprzywilejowania uniemożliwiają hotelom oferowanie korzystniejszych warunków w kanałach sprzedaży innych niż strona internetowa pośrednika turystycznego, z którym hotel zawarł umowę. Szerokie klauzule odnoszą się do ceny i innych warunków oferowanych przez

hotel we wszystkich innych kanałach sprzedaży, natomiast wąskie klauzule odnoszą się wyłącznie do cen publikowanych przez hotel na jego własnej stronie internetowej.

Najważniejsze wyniki badania rynku:

Wyniki badania rynku nie wskazują na jakąkolwiek znaczącą zmianę sytuacji konkurencyjnej w sektorze dystrybucji usług zakwaterowania hotelowego w UE w porównaniu z 2016 r. W szczególności:

Internetowi pośrednicy turystyczni odpowiadają za 44 proc. sprzedaży miejsc w niezależnych hotelach, co oznacza niewielki wzrost w porównaniu z 2016 r.

Wiodącymi internetowymi pośrednikami w zakresie rezerwacji hotelowych są nadal Booking.com i Expedia i nic nie wskazuje na to, by udziały rynkowe poszczególnych pośredników miały się znacząco zmienić ani by na tym rynku miał się pojawić nowy podmiot.
Wydaje się, że stawki prowizji pobieranych od hoteli przez takich pośredników były stabilne lub nieznacznie spadły.
Zmniejszyły się różnice w poziomie cen i dostępności pokoi stosowane przez hotele zarówno między różnymi pośrednikami, jak i między własnymi stronami internetowymi hoteli a stronami pośredników.
Wydaje się, że internetowi pośrednicy turystyczni stosują pewne środki handlowe, np. zwiększają albo zmniejszają widoczność na swoich stronach internetowych, aby skłonić hotele do zapewnienia im najlepszych cen pokoi i warunków rezerwacji.
Względne znaczenie poszczególnych kanałów sprzedaży wykorzystywanych przez hotele (online/offline, bezpośrednich/pośrednich) jest do pewnego stopnia różne w poszczególnych państwach członkowskich. Wydaje się natomiast, że nie ma istotnych różnic, jeśli chodzi o warunki konkurencji pomiędzy pośrednikami.
Austriackie i belgijskie przepisy zakazujące stosowania szerokich i wąskich klauzul najwyższego uprzywilejowania przez internetowych pośredników turystycznych w sektorze hotelarskim najwyraźniej nie doprowadziły do zmiany praktyk dystrybucyjnych stosowanych przez hotele w porównaniu z innymi państwami członkowskimi objętymi badaniem.

Komisja przy opracowywaniu projektu badania rynku skonsultowała się z krajowymi organami ochrony konkurencji w UE, a następnie omówiła z nimi wyniki tego badania.

Dalsze działania

Wyniki badania zostaną uwzględnione przez Komisję i krajowe organy ochrony konkurencji w ich trwających działaniach obserwacyjnych i w egzekwowaniu przepisów dotyczących sektora dystrybucji usług zakwaterowania hotelowego.

Na konkurencję w tym sektorze może również wpłynąć akt o rynkach cyfrowych, który ma wejść w życie jesienią. Akt ten ma zapewnić, aby rynki platform cyfrowych były kontestowalne oraz aby platformy o charakterze strażników dostępu oferowały użytkownikom biznesowym uczciwe warunki. Akt o rynkach cyfrowych zakazuje strażnikom dostępu stosowania szerokich lub wąskich klauzul najwyższego uprzywilejowania w handlu detalicznym oraz równoważnych środków handlowych. Proces wyznaczania platform – strażników dostępu rozpocznie się z chwilą rozpoczęcia stosowania aktu o rynkach cyfrowych, co nastąpi sześć miesięcy po jego wejściu w życie.