Zbliżają się wakacje- czas odpoczynu i urlopów. W ponad 85 proc. europejskich kąpielisk jakość wody uznana została za doskonałą.

Zgodnie z najnowszym europejskim sprawozdaniem dotyczącym jakości wody w kąpieliskach nieco ponad 85 proc. kąpielisk monitorowanych w ubiegłym roku w Europie spełniało najwyższe i najbardziej rygorystyczne unijne normy „doskonałej” jakości wody.

Wymogi dotyczące wody w kąpieliskach określono w unijnej dyrektywie dotyczącej jakości wody w kąpieliskach. Wdrożenie przepisów UE przyczyniło się w ciągu ostatnich 40 lat do znacznej poprawy jakości wody w kąpieliskach w Europie. Skuteczne monitorowanie i zarządzanie wprowadzone na mocy dyrektywy, w połączeniu z inwestycjami w oczyszczanie ścieków komunalnych, doprowadziły do radykalnego ograniczenia ilości nieoczyszczonych lub częściowo przetworzonych odpadów komunalnych i przemysłowych, które trafiają do wody. Zgodnie z przepisami władze lokalne pobierają próbki wody podczas sezonu kąpielowego w oficjalnie wyznaczonych kąpieliskach. Próbki analizuje się pod kątem dwóch rodzajów bakterii, które są oznaką zanieczyszczenia pochodzącego z kanalizacji lub od zwierząt gospodarskich.

Zanieczyszczenie wody bakteriami kałowymi nadal stanowi zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, zwłaszcza jeżeli występuje w kąpieliskach. Kąpiel na zanieczyszczonych plażach lub w zanieczyszczonych jeziorach może powodować choroby. Głównymi źródłami zanieczyszczeń są ścieki i woda spływająca z gospodarstw i gruntów rolnych. Takie zanieczyszczenie wzrasta podczas intensywnych opadów i powodzi, ze względu na przelewanie się ścieków i zanieczyszczonej wody odpływowej, które spływają do rzek i mórz.

Wszystkie państwa członkowskie UE oraz Albania i Szwajcaria monitorują swoje kąpieliska zgodnie z przepisami unijnej dyrektywy dotyczącej jakości wody w kąpieliskach. Ocena jakości wody w kąpieliskach na mocy dyrektywy dotyczącej jakości wody w kąpieliskach uwzględnia dwa parametry mikrobiologiczne: enterokoki jelitowe i Escherichia coli. Jakość wody w kąpieliskach można sklasyfikować jako „doskonałą”, „dobrą”, „dostateczną” lub „niedostateczną” w zależności od ilości wykrytych bakterii kałowych. W przypadkach gdy jakość wody zostaje sklasyfikowana jako „niedostateczna”, państwa członkowskie powinny zastosować pewne środki, takie jak zakaz kąpieli lub publikacja ostrzeżeń zawierających informacje dla użytkowników kąpielisk, a także podjąć odpowiednie działania naprawcze.