Komisja z zadowoleniem przyjmuje wstępne porozumienie polityczne osiągnięte między Parlamentem Europejskim a Radą w sprawie wniosku Komisji dotyczącego przyznania dodatkowego 12-miesięcznego okresu stopniowego wprowadzania.

Zapewni to właściwe i skuteczne wdrożenie rozporządzenia UE w sprawie wylesiania, przy jednoczesnym zachowaniu jego integralności. Wniosek Komisji powstał w odpowiedzi na informacje zwrotne otrzymane od partnerów międzynarodowych, państw członkowskich i przedsiębiorstw na temat stanu przygotowań oraz w celu zapewnienia wszystkim zainteresowanym stronom wystarczającego czasu na przygotowanie się.

Po formalnym przyjęciu ustawa zacznie obowiązywać 30 grudnia 2025 r. w odniesieniu do dużych przedsiębiorstw i 30 czerwca 2026 r. w odniesieniu do mikroprzedsiębiorstw i małych przedsiębiorstw. Umożliwi to państwom trzecim, państwom członkowskim, podmiotom i podmiotom handlowym dodatkowy rok na przygotowanie się do wdrożenia rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę nowatorski charakter EUDR, szybki harmonogram i różnorodność zaangażowanych międzynarodowych zainteresowanych stron, dodatkowy 12-miesięczny czas na wprowadzenie systemu jest zrównoważonym rozwiązaniem wspierającym operatorów na całym świecie w zapewnieniu sprawnego wdrożenia od samego początku. Ma to zasadnicze znaczenie dla zagwarantowania pewności co do dalszych działań i zapewnienia powodzenia EUDR.

W międzyczasie Komisja będzie nadal udzielać dalszych wyjaśnień dotyczących prawodawstwa i badać dodatkowe uproszczenia, w pełnej zgodności z celami rozporządzenia, poprzez aktualizacje wytycznych i dokumentu zawierającego najczęściej zadawane pytania. 

Wniosek Komisji był częścią szerszego pakietu środków wsparcia opublikowanego w dniu 2 października, w tym dodatkowych wytycznych i silniejszych ram współpracy międzynarodowej w celu wsparcia globalnych zainteresowanych stron, państw członkowskich i państw trzecich w przygotowaniach do wdrożenia rozporządzenia UE w sprawie wylesiania. Komisja dąży do sfinalizowania krajowego systemu analizy porównawczej jak najszybciej, ale nie później niż do dnia 30 czerwca 2025 r., w porozumieniu z większością zainteresowanych państw. System informacyjny, w którym przedsiębiorstwa będą rejestrować oświadczenia o zachowaniu należytej staranności, wejdzie w życie 4 grudnia.

Kolejne kroki

Parlament Europejski i Rada będą teraz musiały formalnie przyjąć ukierunkowaną zmianę rozporządzenia UE w sprawie wylesiania, zanim będzie ono mogło wejść w życie.

Kontekst

Rozporządzenie w sprawie wylesiania weszło w życie 30 czerwca 2023 r. Po wejściu w życie przepisów wszystkie odpowiednie przedsiębiorstwa będą musiały zachować należytą staranność, jeżeli wprowadzają do obrotu w UE lub z niego wywożą olej palmowy, bydło, soję, kawę, kakao, drewno i kauczuk, a także niektóre produkty pochodne (takie jak wołowina, meble lub czekolada).

Wylesianie i degradacja lasów są ważnymi czynnikami powodującymi zmianę klimatu i utratę różnorodności biologicznej. Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) szacuje, że w latach 1990–2020 w wyniku wylesiania utracono 420 mln hektarów lasów, czyli obszar większy niż obszar Unii Europejskiej. Jeśli chodzi o utratę powierzchni netto (różnicę między obszarem wylesionym a nową powierzchnią lasów obsadzonych lub regenerowanych), FAO szacuje, że w tym samym okresie na świecie utracono około 178 mln hektarów pokrywy leśnej, co stanowi obszar trzykrotnie większy od powierzchni Francji.

Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) szacuje, że 23 % całkowitych emisji gazów cieplarnianych (2007–2016) pochodzi z rolnictwa, leśnictwa i innych rodzajów użytkowania gruntów. Około 11 % całkowitych emisji pochodzi z leśnictwa i innych rodzajów użytkowania gruntów, głównie z wylesiania, natomiast pozostałe 12 % to emisje bezpośrednie z produkcji rolnej, takiej jak zwierzęta gospodarskie i nawozy.