Co 6 miesięcy kolejne państwo członkowskie przejmuje rotacyjną prezydencję w Radzie. Przewodniczy wtedy posiedzeniom tej instytucji na wszystkich szczeblach i w ten sposób pomaga zapewnić ciągłość prac UE.

Prezydencja w Radzie UE nie pochodzi z wyboru: na każdy kraj przychodzi jego kolej. To znaczy, że każde państwo członkowskie – duże czy małe – będzie sprawować prezydencję w Radzie.

Państwa członkowskie, które sprawują prezydencję po sobie, ściśle współpracują w grupach po trzy. System ten został wprowadzony w 2009 r. traktatem lizbońskim. Każda trójka ustala długofalowe cele i przygotowuje wspólny program tematów i spraw, którymi Rada będzie się zajmować przez 18 miesięcy. Na podstawie tego programu każde z trzech państw opracowuje własny, bardziej szczegółowy program 6-miesięczny.

Obecna grupa składa się z Francji, Czech i Szwecji.

Prezydencja szwedzka, kierowana przez premiera Ulfa Kristerssona i minister do spraw europejskich Jessikę ROSWALL, ogłosiła, że jej kierunek polityczny będzie ukierunkowany na osiągnięcie następujących celów: przyspieszenie transformacji ekologicznej, ochrona podstawowych wartości UE, zwiększenie i zabezpieczenie konkurencyjności rynku pracy UE, zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom UE i wzmocnienie roli UE na świecie, oraz zwalczanie przestępczości zorganizowanej.

Prezydencja kieruje pracami Rady nad unijnym ustawodawstwem oraz dba o ciągłość działań UE, porządek procedur legislacyjnych i współpracę państw członkowskich.